Home › Forums › Discussies Kennisbank › Project: inbouw Nanni N2.10 in Johanna (M26) › Reageer op: Project: inbouw Nanni N2.10 in Johanna (M26)
Zoals eerder te lezen was, was het ‘dashboardkastje’ van Johanna door vorige eigenaren deels dichtgeplakt met een stukje trespa en voorzien van allemaal boutjes, een defecte luidspreker en niet meer werkende schakelaars en stopcontacten. Eerder postte ik al een foto van het ding. Ontdaan van alles bleef er een gatenkaas over waar ik weinig heil meer in zag. Gelukkig bood Marieholmvriend Hans aan om te helpen met het opknappen van het kastje.
Hans had van tevoren al polyester ingeslagen en beschikt over goed gereedschap. Polyester en geen epoxy? Inderdaad. Het plan was om op een dag zo ver mogelijk te komen en het was winter. Polyester hard sneller uit dat epoxy en volstaat voor een dergelijke reparatie prima. De hele boot is er immers van gebouwd.
Zo begonnen we op een zaterdagochtend met het wegslijpen van de laatste zwaar verroeste bout en het weghalen van oude kitresten (wat met thinner prima bleek te gaan). Vervolgens hebben we de randen van alle gaten flink schuin afgeslepen zodat het nieuwe polyester daar goed aan kan hechten en er geen luchtinsluitingen ontstaan. Van het materiaal waar ik het aanrechtblad van heb gemaakt (zie eerder) hebben we daarna malletjes gemaakt die aan de binnenzijde van het dashboardje zijn bevestigd (deels geschroefd, deels getaped) om straks tegenaan te lamineren. Hans stelde voor om ook verpakkingsfolie op de plankjes te bevestigen zodat we een zo glas mogelijke afwerking zouden krijgen. Toen het kastje helemaal van plankjes was voorzien kon het lamineren beginnen.
Hans had fijn en grofgeweven glasmat. Op zijn aanraden hebben we van tevoren diverse matten en verstevigingsstrookjes geknipt zodat we vlot konden lamineren en niet met polyesterhars aan de handen zouden hoeven knippen. En dat werkte perfect. Matje voor matje lamineerde Hans keurig aan de buitenzijde van het bakje, tegen de malplankjes aan. Met een kacheltje ernaast droogde dit in een half uurtje. Daarna hebben we aan de binnenzijde nog een matje gelamineerd en het grote vlak (achterzijde bakje) afgegoten met polyesterhars voor een vlak geheel. De zwaartekracht deed de rest. Het zou perfect glad zijn geworden als ik niet een vezel dacht te moeten verwijderen en daarmee de halve mat er weer uittrok …
Toen ook dit uitgehard was heeft Hans er met een malletje van het nieuwe dashboard dat ik had, een vierkant gat in gezaagd.
Nu rest nog de afwerking. De gaten aan de zijkanten ga ik plamuren en gladschuren waarna het geheel geverfd kan worden in een kleur die zo dicht als mogelijk bij de originele gelcoat ligt.
Al met al zag ik behoorlijk op tegen deze klus maar met hulp van Hans en zijn optimistme is het helemaal goed gekomen!